… elke bocht moet recht, gedempt moet elke kuil en elke voor. Elk voor zich wordt ongedaan, geen geweld zal nog bestaan. Vrede is onze weg. Ga door.’ Zo luidt het refrein van een mooi chirolied. Toepasselijk voor de afgelopen dagen.
Rwanda is het land vn de duizend heuvels. Maar in zuidelijk Oeganda liggen er toch ook enkele. De voorbije dagen klopten we telkens af op ruim duizend hoogtemeters. We opteerden voor kleine wegen die thee- en matokeplantages afzoomden. Bij momenten was de weg zo steil (en/of slecht bereidbaar) dat het duwtje in de rug van de lokale bevolking welgekomen was.
Op weg naar Kabale overschrijden we voor het eerst de 2000 meter. Het idyllische Lake Bunyonyi dient zich aan als uitgelezen plek voor twee daagjes rust. De avond voordien waren we in Kabale gestrand. Wij meenden dat de resterend 8 km een ritje naar de bakker was. Toen werden we getrakteerd op een klim van bijna vijf km met stijgingspercentages rond 15 %. Ik was even vergeten dat het meer op 1950 meter hoogte ligt. Het Bunyonyi meer is vrij van Bilharzia (kleine en vieze beestjes die onder je huid kruipen), wat maakt dat je erin mag zwemmen. Zoiets hoef je tegen mij geen twee keer te zeggen.
Op onze rustdag maken we een boottochtje op het meer. Ongetrouwde zwangere vrouwen werden tot enkele decennia geleden verbannen naar het Punishment Island en daar aan hun lot overgelaten.
Daags nadien niet fris uit de veren maar toch de fiets op. Een Belg die even verderop een prachtig hotel uitbaat (waar ik twee jaar terug de gast was) had ons een tip van de hand gedaan. In plaats van de hoofdweg opteren we voor een kleine onverharde weg die eerst hoog boven het meer uittorent en verder golft langs de over. Het uitzicht mag er wezen. Zo ondervond ook Cindy, tot er plots een boomstronk opdook en zij vastzat in haar klikpedalen. Pardoes op haar smoel. Ze is er vanaf gekomen met een dikke lip en een paar blauwe plekken.
Veel bussen en minibusje dragen hier opschriften als ‘god is great’, ‘fruit of faith’, ‘in god we trust’. Ik denk dan altijd ‘je zou misschien beter wat meer in de verkeersregels geloven’ terwijl ze mij met hoge snelheid voorbijrazen. Ik groet u nog vanuit het ineterncafé met de hemelse naam ‘Angels’s Voice’. Het paswoord ‘Godisverygood’ deed het niet voor de wifi. Na even zoeken kreeg ik een tweede papiertje: ‘Godisverybig’
Piotrdeglobetrotter's Blog 